Συνέντευξη στο Vlepo με την Κατερίνα Σαμψώνα

Σάββατο 3 Οκτωβρίου 2015

Γιώτας Παπαδημακοπούλου "Όταν ξέρεις ν'αγαπάς" Εκδ. Μάτι



 Είναι μερικά βιβλία που καταφέρνουν μέσα από τη λογοτεχνία  να ανεβάζουν το επίπεδο της «κοινωνικής αποστολής».  Είναι κάποιοι συγγραφείς που τολμούν  να γράψουν   για αλήθειες  που η κοινωνία  θεωρεί ταμπού και κλείνει τα μάτια.  Τολμούν να αναδείξουν άφοβα την τραγικότητα  της καθημερινής  ζωής αναδεικνύοντας  το μεγαλείο της ανθρώπινης ύπαρξης χωρίς να φοβηθούν όποια απόρριψη από το αναγνωστικό τους κοινό. Γιατί κατά την άποψή μου δεν διαβάζουμε   απλά και μόνο για να περάσουμε καλά. Το βιβλίο  είναι γνώση, είναι πληροφόρηση και πολλές φορές μας αφυπνίζει για μια πραγματικότητα που
ηθελημένα ή αθέλητα παραβλέπουμε.
Ένα τέτοιο βιβλίο έγραψε η Γιώτα Παπαδημακοπούλου με τίτλο «Όταν ξέρεις ν’ αγαπάς»  ταρακουνώντας μας από την προκατάληψη και τη ρηχότητά  μας.   


Μια αναπάντεχη συνάντηση ξυπνά τον κεραυνοβόλο έρωτα ανάμεσα σε δύο νέους την Ιόλη και τον Στέφανο. Είναι και οι δυο σπουδαστές της Νομικής Αθηνών.  Η Ιόλη κάνει όνειρα να υπηρετήσει τη νομική σαν λειτούργημα και όχι στοχεύοντας το χρήμα.  Ο Στέφανος αν και είχε όλες τις περγαμηνές να ακολουθήσει  μια τρανή σταδιοδρομία στα γραφεία του μεγαλοδικηγόρου πατέρα του, ένα αναπάντεχο πρόβλημα υγείας του κόβει τα φτερά και τον αποπροσανατολίζει από τα όνειρά του.  Το θέμα της υγείας του αποτελεί ταμπού για την κοινωνία και το  κρατά μυστικό. Κι αυτό το μυστικό δεν θα του επέτρεπε να είναι μαζί με την Ιόλη. Ωστόσο αυτή αποφασίζει ν’ ακολουθήσει την καρδιά της και να διεκδικήσει το δικαίωμα να ζήσει πλάι του. Μια πορεία που θα τους οδηγήσει σε αλλεπάλληλους αγώνες, ώστε να αποκτήσουν όλα εκείνα που ο κοινωνικός περίγυρος και οι νόμοι του κράτους τους στερούν. 

Μια μεγαλειώδης ένωση ψυχών  που ξεπερνά τον φόβο του θανάτου. Το βιβλίο το αγάπησα από τις πρώτες σελίδες. Μου άρεσε η ροή της γραφής, το στήσιμο των χαρακτήρων και η αφοπλιστική αλήθεια που ξεσκεπάζει τη σιωπή και φέρνει αντιμέτωπο τον αναγνώστη με αυτά που φοβάται, κι αυτά που νομίζει «διαφορετικά». Το να δαιμονοποιούμε καταστάσεις από άγνοια και φόβο χωρίς να έχουμε τις σωστές πληροφορίες είναι ένα είδος «πούλιγκ» . Γι αυτό χάρηκα πολύ που η Γιώτα Παπαδημακοπούλου καταπιάστηκε στο βιβλίο της «Όταν ξέρεις ν’ αγαπάς» με το θέμα του HIV. 

Η αποδοχή σε κάτι που φοβόμαστε και που είναι ταμπού είναι σημάδι ωρίμανσης.  Εύχομαι στη Γιώτα Παπαδημακοπούλου να μας δώσει παρόμοια δείγματα γραφής στο μέλλον.


 Γιώτα Παπαδημακοπούλου γεννήθηκε στην Αθήνα το 1984 όπου και ζει μέχρι σήμερα μαζί με το σύζυγό της. Είναι η δημιουργός και διαχειρίστρια του site «Το μεγαλείο των τεχνών», το οποίο, στην αρχική του μορφή, ψηφίστηκε ως το καλύτερο blog για το 2012. Αρθρογραφεί σε ποικίλα ηλεκτρονικά έντυπα, ανάμεσα στα οποία και το culturenow.gr, στο οποίο υπογράφει με την ιδιότητα της βιβλιοκριτικού. Παράλληλα, συνεργάζεται με εκδοτικούς οίκους στην Ελλάδα αλλά και με πρακτορεία του εξωτερικού στο τμήμα αξιολόγησης βιβλίων προςέκδοση , ενώ απασχολείται και ως ραδιοφωνική παραγωγός.
Ζει και αναπνέει για τη Λογοτεχνία ... και για το γιο της.

Τον Δεκέμβριο του 2012 κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις ΜΑΤΙ το πρώτο της μυθιστόρημα , «Ξεπεσμένοι Άγγελοι». Τον Δεκέμβριο του 2013, και πάλι από τις εκδόσεις ΜΑΤΙ, κυκλοφόρησε το δεύτερο μυθιστόρημά της, με τίτλο «Μη με ξεχάσεις».





2 σχόλια:

Γιώτα Παπαδημακοπούλου είπε...

Κυρία Γιόλα, για ακόμα μία φορά θέλω να σας ευχαριστήσω, όχι μόνο για την τιμή που μου κάνατε, με το να επιλέξετε να διαβάσετε το βιβλίο μου, αλλά και για την αγάπη και την δοτικότητα με την οποία αγκαλιάσατε την ιστορία που είχε να πει. Φυσικά, σας ευχαριστώ θερμά και για τα υπέροχα λόγια σας που άγγιξαν την καρδιά μου και με συγκίνησαν, κάνοντας το σημερινό πρωινό ακόμα πιο όμορφο. Να 'στε πάντα καλά, δημιουργική και με κάθε επιτυχία κι ευτυχία. Περιμένουμε με αγωνία το επόμενο βιβλίο σας που είμαι σίγουρη πως και αυτό με τη σειρά του θα μας μαγέψει!

Ανώνυμος είπε...

Το βίβλιο της κας. Παπαδημακοπούλου ήταν υπέροχο. Πάντα οι Εκδόσεις Μάτι φροντίζουν να δίνουν ποιοτικό περιεχόμενο στους αναγνώστες των βιβλίων τους.